Voedsel en slavernij
Elke dag nemen we de voedselwetten van Leviticus 11 in acht. Velen van ons hebben ontdekt wat een vreugde het geeft om toegewijd te zijn aan God en zijn volmaakte richtlijnen voor het leven. We voelen het niet als een last om deze regels in ons leven toe te passen. Integendeel. Maar, aangezien we nog steeds in een westers land leven, betekent het niet automatisch dat we kosjer eten als we ons maar aan deze regels houden, denk ik.Kinderen in slavernij
Door de groeiende hebzucht van mensen wordt er in de wereld op dit moment gebruik gemaakt van slavernij. Het is weliswaar illegaal, maar het wordt op grotere schaal dan ooit toegepast. Onschuldige kinderen en vrouwen worden in onvrijwillige slavernij gebracht. Tien miljoen kinderen werken als slaven, terwijl dit aantal elke dag nog toeneemt. Ik wil het in het bijzonder hebben over de omstandigheden van mensen die in slavernij zijn in de cacaoindustrie. Ze werken op cacaoplantages in landen als Ivoorkust. Voedsel dat goed lijkt te zijn, kan onzuiver worden door de manier waarop het wordt geproduceerd, met misbruik van mensenlevens.
We zijn dol op chocolade
In Europa wordt per persoon per jaar 9,9 kg chocolade gegeten. Dit geldt voor de landen: Engeland, België en Zwitserland. In de VS is dit 5,4 kg per persoon. In Nederland: 4,7 kg per persoon. Ik denk dat we het Bijbelse kosjer eten moeten combineren met ‘maatschappelijk verantwoord’ eten. Want ik denk dat voedsel zijn ‘kosjer’ stempel kan verliezen als het verkregen is door misbruik van mensenlevens en bestaansmiddelen.
Zaken doen met geweten
U heeft misschien gehoord van de term: ‘maatschappelijk verantwoord zaken doen’. Dit betekent dat we heel goed letten op de manier waarop we met onze werknemers omgaan en de onstandigheden waaronder ze voor ons werken. Door dit in de gaten te houden, kunnen we vaak de levensomstandigheden van onze medemensen verbeteren.
Chocolade-criminaliteit
Een zekere nederlandse man genaamd Teun van de Keuken was geshockeerd door de slavernij van kinderen die ontvoerd werden uit hun huizen en gedwongen om in de cacaoproduktie te werken. Hij noemde zichzelf een ‘crimineel in de chocolade-industrie’. Hij wilde een vonnis van het gerechtshof over het onderwerp ‘slavernij’ om aan de wereld te laten zien dat deze vorm van cacao produceren crimineel was en dat hij zelf een chocolade-crimineel was. Het was een lange weg. Meneer Van de Keuken moest advocaten inhuren om aan de wereld de verschrikkelijke situatie van deze vorm van kinderslavernij te tonen. In januari 2008 kreeg Teun van de Keuken internationale erkenning met zijn chocolademerk genaamd ‘Merk met een geweten’. Hij ontving er een prijs voor. Dezelfde prijs werd in 2004 gewonnen door Max Havelaar. Lees meer op Van de Keuken’s website:
Om een schokkende film te bekijken over deze vorm van slavernij, zie www.youtube.com/watchOnze merken scherp in de gaten houden
To mijn verbazing heeft het merk Tonychocolonely geen officieel ‘kosjer’ certificaat van het nederlandse rabbinaat gekregen, hoewel de ingrediënten zuiver zijn. Wij als gelovigen in Yeshua hebben de voorkeur voor een merk met pure ingrediënten mét een geweten, boven een merk met alleen maar pure ingrediënten met het certificaat ‘kosjer’. Misschien heeft dit u net zo geschokt als het mij geschokt heeft. Hierdoor ga ik nu nog bewuster met mijn boodschappenlijstje om!Fairfood
Eelco Fortuijn woont in Nederland. Hij heeft de organisatie ‘Fairfood’ opgericht. Fairfood is een non-profit actie- en lobby-organisatie die consumenten aanmoedigt en in staat stelt om duurzame produkten te eten en drinken. Dit zijn produkten waarvan de produktie en handel bijdragen tot de uitroeiing van honger en armoede in ontwikkelingslanden, en de verduurzaming van produktieketens. Kortom: eet eerlijk, versla honger. Ga naar:www.fairfood.org