The Mythe van de Naqba
De mythe van de Naqba
De herdenking van het 60-jarig bestaan van Israël werd door de Palestijnen en hun bondgenoten aangegrepen voor het herhalen van de oude mythe van de ‘Naqba’ (catastrofe): dat de oprichting van de staat Israël gepaard ging met een geplande etnische zuivering en uitwijzing van de Palestijnen en dat de staat Israël dus geboren is in zonde. Efraïm Karsh is een prominent historisch onderzoeker op dit gebied en een artikel van hem werd gepubliceerd in het Amerikaanse magazine ‘Commentary’.
De VN- resolutie van 1947
In plaats van dat ze het doelwit waren van een roofzuchtige Zionistische aanval, waren het de Palestijnse Arabische leiders, die vanaf 1920, tegen hun eigen aanhang, een genadeloze campagne voerden tegen de Joden in Israël. Deze campagne culmineerde in een gewelddadige poging om de VN-resolutie van 1947 ongedaan te maken. In deze resolutie werd opgeroepen tot de oprichting van twee staten in Palestina.
Als deze leiders in de omringende Arabische landen deze resolutie hadden geaccepteerd, zou er geen oorlog zijn en geen volksverhuizing. Tot 15 september 1947 probeerden twee hoge Zionistische afgezanten de secretaris generaal Abdul Rahman Azzam van de Arabische Liga te overtuigen van twee dingen: het Palestijnse conflict neemt onnodige energie weg van de Arabische Liga en ten tweede: de Arabieren en de Joden zouden veel voordeel hebben van een aktieve politiek van samenwerking en ontwikkeling.
De levensstandaard van de Arabieren
De hoop van Ben Goerion zag er eerst redelijk uit. Het geld dat naar Israël kwam van de nieuwe Joodse immigranten en de vaardigheden die ze hadden, leek ook de Arabische inwoners van Palestina te helpen. Na de Eerste Wereldoorlog kweekten de Arabische inwoners van Palestina meer citrusfruit op de plantages en er was ook een toename van olijfboomgaarden. Er was een verhoging van sociaal welzijn. Het sterftecijfer van de Moslimpopulatie nam af en de levensverwachting ging omhoog van 37,5 naar 50 jaar in 1942-44, in vergelijking met het Egyptische gemiddelde van 33 jaar. Dit kan alleen verklaard worden door de Joodse bijdrage tot het socio-economische welzijn in het mandaatdistrict.
Alle Joden de zee in
Na de maand van de resolutie van verdeling in twee staten in 1948, werd er nergens in de literatuur tegen deze gebeurtenis bezwaar gemaakt als zou het gaan om systematisch verdrijven of beroven van Arabieren door Joden. Integendeel, het was eerlijk gezegd duidelijk dat het dreigement van de Arabieren om een oorlog te beginnen tegen de Joden in Palestina uitgevoerd zou worden als deze resolutie van de VN van kracht zou worden. De Arabieren hebben er nooit een geheim van gemaakt dat hun doel was: proberen de Joodse staat te beschadigen en de Joden de zee in te drijven, zoals ze nu nog steeds zeggen. Hierna ontstond er veel geweld van beide kanten en de relatie tussen Arabieren en Joden verslechterde.
Haat tegen Joden
Mohammed Nikmr al-Khatib, een Palestijns-Arabische leider zei in de oorlog van 1948: “De Palestijnen hadden aangrenzende staten die hun deuren openden voor vluchtelingen, maar de Joden konden alleen vechten om te overleven.
Nu, 60 jaar later, zijn de vluchtelingen van 1948 en hun nakomelingen nog steeds in kampen, waar hun Arabische broeders hen vasthouden, gevoed met haat tegen de Joden en valse hoop.”
Een paar conclusies
Het idee, dat Israël dit allemaal heeft gepland, is al in de 50er jaren tegengesproken door de historicus J.C. Hurewitz. Veel meer historici die probeerden te bewijzen dat Israël dit kwaad had gedaan, konden door het bestuderen van de feiten, slechts tot de conclusie komen dat dit een leugen was.
Dit artikel is samengevat uit het CIDI magazine: Israël Nieuwsbrief, Vol. 23, juni 2008. 1:” De Naqba en de waarheid.” Ga naar: www.cidi.nl
Elze Erwteman voor wov:
Gedurende de ontzagwekkende dagen lezen we dat de G’d van Israël zijn volk zal redden uit al haar moeilijkheden: “Uit de diepten roep ik tot U, o Adonai. Eeuwige, hoor naar mijn stem; laten uw oren opmerkende zijn op mijn luide smekingen. Als U, Eeuwige, de ongerechtigheden in gedachtenis houdt, Adonai, wie zal bestaan? ( Psalm 130:1-3)
Vers 7-8: ”Israël hope op de Eeuwige, want bij de Eeuwige is goedertierenheid, bij Hem is veel verlossing. Hij zelf zal Israël verlossen van al zijn ongerechtigheden.” En onze Trooster, de Bevrijder van Israël sluimert noch slaapt!
Zie de realiteit op http://www.terrorismawareness,org