Poeriem, gedeeld gedicht

door Cisca Mudde

DEEL EEN
De dag zal stralen
dubbelheid ontmaskert
stilte ontroert
schoonheid overal
waar verdraaiing was
is verhevenheid
en puurheid.

Waar kan Haman
schuilen steeds
in dubbel denken
dubbel spreken
door vriend te
willen zijn met
schone schijn
daar huist Haman.

Puurheid is verdacht
zelfs in eigen ogen
verwarring dus
te vaak gehoord
onmogelijk, dus buig
voor dubbelheid
onschuld moet dood
Haman wint en lacht.

De dag zal stralen
dubbelheid wijkt
schone schijn
geen grond meer
als Hij verschijnt
om te gedijen
puurheid verdraagt
geen dubbelheid.

DEEL TWEE
De dag zal stralen
U lacht, U spot met hen
die zich veilig achten
achter maskers
van zelfbescherming
dubbelheid,
overlevingsdrang
en schone schijn
geen Haman overleeft
de zuivere woede
van de Eeuwige.

De dag zal stralen
stilte ontroert
schoonheid neemt over
je mag er zijn
zonder dubbelheid.

Wie is machtig
om de Haman geest te breken
in en om ons heen
en ons te bevrijden
van dubbelheid en schone schijn

Die in de hemel troont, lacht
de Eeuwige spot met hen
wij moeten hun juk afwerpen
ons van hun boeien bevrijden
gelukkig wie schuilen bij Hem!