Troost mijn volk

door Cisca Mudde

Wie is ‘groot’ genoeg, om Israël te troosten?
Jij, die geen troost nodig hebt?
Alleen in een zee van woeste haters
Is schrale troost een snerpend zwaard.

Nooit wordt haar rust gegund.
Voortgedreven, ongetroost!
Wie waagt het haar te troosten?
De meeste troost blijkt leedvermaak.

Opgeblazen leest men haar de les:
“Maak toch vrede, sla niet terug!”
Hooghartig versmaadt men haar oogst.
Betuttelend verdraait men haar daden.
Is dat jouw troost?

Gezamenlijk roept men uit de hoogte:
“Geef weg, je erfdeel, aan je haters!
Je recht is weggedaan!”
Wat ze ook doet, het is nooit goed.

‘Gelovigen’ koesteren zich in haar naam.
“Jeruzalem heeft afgedaan! Israël vergeten.
G’ds beloften zijn voor ons!
Waarom zal ik jou troosten?”

Hele vromen ‘willen’ troosten,
Betwistend haar eeuwig Verbond,
Haar grondrecht, haar Tora.
Schrale troost verwondt nog meer,
Vervreemdt, verbuigt, bedriegt.

Vele roepen haar hooghartig toe:
“Praat met je vijand, je bent zo licht geraakt!
Wees toch eens kalm en liefdevol,
Israël, je bent zo agressief!
Wij troosten niet, want jij zit fout!”

Wie heeft de moed om haar te troosten?
Jij die geen troost ontbeert, je hoog en ‘veilig’ weet?
Zwijg liever en weet dit:
Haar G’d weet alles, ziet ook jou!
Je hoogmoed zal verwaaien als goedkoop geblaat.

Voeg je voorzichtig in haar sporen.
Volg haar G’d en haar Tora.
Je zult ervaren, als Jeruzalem,
Haar smaad gaat jou nu treffen.
Welk mens zal jou dan troosten?
Zodat je werkelijk geneest.

Groot is de dag! Rosj Hasjana.
Ha Masjiach komt met troost.
Spreekt niet als Hij zwijgen moet.
De Sterke zal het ‘zwakke’ niet smaden,
Daarmee haar last niet verzwaren.
Zijn troost zal haar geheel ontspannen
Voor eeuwig en altijd.

Zwijg, trooster die niet troosten kan!
Ken je haar leed en haar bestaan?
Jeruzalem wordt eens gebouwd,
Getroost tot in haar ziel.
En jij die smalend haar verdrong,
Zal angstig roepen om wat troost.

De Geest van Hem, in jou,
Zal lichtjes kunnen troosten
In een verwonde ziel:
Troosten, zonder te schaden.
De rest is overmoed!

Jesaja 40:1-2
Troost, troost Mijn volk, zegt jullie G’d.
Spreek Jeruzalem moed in, maak haar bekend
Dat haar slavendienst voorbij is, dat haar schuld is voldaan.