De vreugde van de Sjabbat

Ik vind het soms behoorlijk moeilijk om van dingen te genieten. Mijn opa maakte er vaak grapjes over wanneer hij zei: “Zij kan nog geen vijf minuten op dezelfde stoel blijven zitten”, waarmee hij uitdrukking gaf aan een stukje rusteloosheid. Ik heb altijd het gevoel dat ik iets moet doen om tevreden te zijn of zelfs om me gelukkig te voelen.

Primeros pasos
Een jaar of drie geleden maakte ik een begin met het scheiden van de sjabbat van weekdagen. Op dat moment woonde ik in Spanje, voor stage. Op sjabbatochtend had ik de gewoonte om mijn mooiste kleren aan te trekken en ik zette mijn enige CD met Messiasbelijdende Joodse muziek aan op het hoogst mogelijke volume. Gelukkig maar dat de eigenaresse van de flat waar ik woonde op zaterdagochtend werkte. Ook had ik de gewoonte om extra lekker eten te maken en gaf ik de wasmachine (en mijzelf) een dagje vrij. En de stageopdrachten moesten wachten tot de volgende dag. Een enkele keer had ik de mogelijkheid om ’s middags een Messiasbelijdende Joodse gemeenschap te bezoeken, waar ik dan de Havdala dienst meemaakte. Maar toen wist ik nog niet, dat dat zo heette.

De tijd verstreek en ik groeide in deze “kunst” van het vieren van de sjabbat, toen ik de gemeente Beth Yeshua vond. Eerlijk gezegd had ik er helemaal niet op gerekend om in mijn eigen kille kikkerlandje zo’n warme gemeenschap te vinden als Beth Yeshua is. Vanaf dat moment leerde ik kiddoesj (heiliging) en havdala (scheiding) en probeer ik elke week mijn eigen brood te maken en een fantastische maaltijd, natuurlijk. Nu kon ik ook diensten gaan bezoeken op sjabbat. Er was niemand meer die me tegen kon houden.

Sjabbat in je eentje
Omdat ik in het begin behoorlijk ver van Amsterdam woonde en ook nog altijd vrolijk vrijgezel ben, was ik best vaak alleen op Erev Sjabbat (vrijdagavond). In het begin kon ik er maar slecht aan wennen. Maar na een tijdje leerde ik ervan te genieten door mijn eigen kleine challes (gevlochten brood) te maken, door een aantal dagen tevoren voorbereidingen te treffen bij het doen van de boodschappen, door mijn huis schoon en netjes te maken, en ook door op tijd van mijn werk te vertrekken op vrijdagmiddag. Ik heb daarbij het geluk dat we op mijn werk flexibele werktijden kennen. En wat me ook heel erg heeft geholpen is om het op vrijdagmiddag rustiger aan te doen, voor zover het werk het toelaat. Verder heb ik een klein boekje gekocht waar de Hebreeuwse en fonetische tekst van de kiddoesj ceremonie in beschreven staat, zodat ik dit in het Hebreeuws kan zingen. Al deze elementen maakten dat ik echt rust vond in de sjabbat.

Onbeschrijflijke vreugde
Of ik nu alleen sjabbat vier of samen met anderen, het helpt me om een pauze in te lassen in de eindeloze routine van werk en privé-leven. Door de sjabbat heb ik ontdekt G’ds herstel te ademen en ervaren dat ik vervuld werd met een vreugde die ik daarvoor nooit gekend heb. Alleen het feit dat er niets is dat moet, zoals schoonmaken, wassen, strijken, opruimen etc. Dat mijn huis al schoon is en dat ik me niet schuldig hoef te voelen dat ik alleen maar op de bank zit en alle tijd kan nemen om te genieten van de beste maaltijd van de week. Dat is gewoon fantastisch.

Op dit moment kan ik zeggen dat deze drukke, maar ambitieuze jonge vrouw heeft geleerd om een moment in de week stil te zitten en te leren en ervaren wat het is om te GENIETEN. Deze kunst leerde ik uit de sjabbat en ik pas het toe op andere momenten in de week, waarop mijn werk, de activiteiten en de klusjes in huis me boven het hoofd dreigen te groeien en ik vergeet om te genieten van de mooie dingen om me heen. Ik geloof dat dit een klein geheimenis is, een schat, die elke gelovige zelf moet ontdekken. En het zal hem of haar zegenen in elk deel van zijn of haar leven, net zoals het bij mij heeft gedaan.