Mini’s Erev Sjabbat

Ik hoor mijn stem zeggen: “Baroech Ata Adonai, Elohenoe, Melech ha’olam…”
Wat heb ik in deze drukke week uitgekeken naar Erev Sjabbat met haar gaven van stilte, rust en schoonheid!

Mijn gedachten gaan terug in de geschiedenis, Zijn geschiedenis. Naar de inspanningen van God om een volk voor zichzelf te verwerven. Hoe Hij begon met de roeping van Abraham en hem liet verhuizen naar het beloofde land. Hoe Hij waakte over deze familie en haar deed groeien zoals Hij had beloofd, tot een volk van één of twee miljoen mensen, die Hij redde uit het vreemde land door ze opnieuw te laten verhuizen naar Zijn land om er te wonen.

Gedurende de vele eeuwen daarna heeft God Zijn volk beschermd en bewaard en de Geliefde laten komen omwille van de hele mensheid: Yeshua haMashiach.

Ik verheug me terwijl ik de twee kaarsen aansteek en de zegen uitspreek.

Leen, mijn man, gaat door met het maken van Kiddoesj. Als hij het witte kleedje weghaalt en de challot te voorschijn laat komen, realiseer ik mij hoe verrast en dankbaar de vrouwen van Israël geweest moeten zijn! Mah zeh (Wat is dat)? Ze proefden, mmmm zo zoet als honing! En blij gingen ze aan het werk!

Bewust kauw ik mijn stukje brood… en ik denk aan Yeshua’s woorden: “Ik ben het levende brood. Als iemand dit brood eet, zal hij voor eeuwig leven.”

Dank U dat U mij binnenliet, Yeshua! Dank U dat ik bij Uw eigen unieke schat Israël mag horen! De zoute smaak bevestigt het.

Sjabbat sjalom!